In deze blog vind je een interview met Dorien Kikkert, eigenaar van Door Ergotherapie. Ze geeft een inkijkje in het reilen en zeilen van de praktijk en van haar zelf in deze Coronatijd.
Hoe heb jij beslissingen genomen toen de intelligente lockdown startte en de scholen dicht gingen?
Het sluiten van de praktijk om fysieke contacten te mijden leek de enige goede optie, maar had ook grote consequenties. In een overleg met alle medewerkers hebben we dit besproken en het besluit genomen. Meteen kwam toen ook het idee om via videobellen sommige behandelingen voort te zetten. Iedereen hielp mee om dit op te zetten en ouders te vragen of ze hieraan mee wilden doen met hun kind.
Heb je nog meer nieuwe stappen gezet?
Zeker, er kwamen vervolgens nog allemaal andere leuke en goede ideeën. We hebben filmpjes gemaakt voor de kinderen ter ondersteuning van de huiswerkoefeningen. We stuurden huiswerkbladen en materialen op. We hebben lesjes gemaakt voor de oudste kleuters ter voorbereiding op groep 3 en ook de live knutselboost: online knutselen met een groepje kinderen onder begeleiding van een kinderergotherapeut!
Het was spannend om live te gaan en te weten dat er kinderen klaar zitten om met je mee te doen om een leuke knutsel te maken. We hebben heel veel leuke reacties gekregen en foto’s van kinderen met hun zelfgemaakte knutsel. Maar wat was het allemaal toch veel werk…
Wat zijn de gevolgen op financieel gebied en qua werkdruk?
De werkdruk was best hoog, omdat er enorm veel geregeld moest worden. Tegelijk daalde de omzet in deze periode fors, terwijl de salarissen van de ergotherapeuten wel betaald moesten worden. Het is erg fijn dat er regelingen gekomen zijn om een beroep te kunnen doen op financiële ondersteuning. Maar voor mij als praktijkhouder betekende dat ook weer veel beslissingen nemen en kleine lettertjes lezen.
Waar doe je goed aan? Wat betekent de ondersteuning op langere termijn? Betaal je nu je belastingen of stel je dat uit? Allemaal keuzes om het hoofd boven water te houden met de praktijk. Wat ik hierin zeker heb ontdekt is dat het het allerfijnste is als je niet afhankelijk hoeft te zijn van welke instantie dan ook.
Hoe was het contact met je medewerkers?
Het was fantastisch om te zien hoe iedereen de schouders eronder zette en ideeën aandroeg! Nieuwe manieren van werken werden ontwikkeld, taken van de takenlijst werden thuis uitgevoerd. In het begin hadden we veel (online) overleg. Na een aantal weken werd het rustiger, daardoor werd de verbinding met elkaar ook wat minder. Af en toe was het mentaal zwaar, een gesprekje hielp dan wel. Zeker als we samen konden uitzoeken welke taak op dat moment bij iemand paste. Dat motiveerde dan weer.
Hoe was voor jou de combinatie met je thuissituatie?
Ik heb twee kinderen van 9 jaar en 12 jaar, die niet naar school gingen. Bij sommige lessen moest ik ondersteunen en het online werken was ook even wennen. Voor de kinderen was een belletje van de juf of het videobellen met de hele klas ook even spannend. Na twee weken kwamen we wel in een ritme met elkaar. De dagen vlogen voorbij en het was mooi weer. In de ochtend deden we schoolwerk en in de middag konden de kinderen buiten spelen met de buurtkinderen. Voor hen leek het dan wel vakantie. Ik zelf moest dan in de middag hard aan het werk voor de praktijk.
Mijn vriend is docent Lichamelijke Opvoeding op een middelbare school. Zijn lessen gingen niet door, maar hij had ook andere taken die moesten gebeuren op school. En online overleggen. Ritme en structuur vinden, dat vond ik het moeilijkste in de afgelopen weken.
Hoe ga je verder?
In mei werd langzaam duidelijk dat de kinderpraktijken weer open mochten gaan. Natuurlijk met allerlei regels van het RIVM. Ik heb toen ook veel contact gehad met andere praktijkhouders om ideeën en ervaringen uit te wisselen. Samen met mijn medewerkers heb ik besloten om na de meivakantie weer rustig open te gaan. Daar ben ik heel blij mee en tegelijkertijd was het meteen weer een rollercoaster. Ouders bellen, contact met scholen, welke dagen gaan kinderen wel naar school en welke dagen niet, voorzorgsmaatregelen nemen, afstemmen met de collega’s. De blijdschap overheerst, want we worden er allemaal toch echt veel blijer van weer in de praktijk en op school met kinderen te kunnen werken!